Tramwajarka• 26 czerwca о 17:34
Być czy nie być? Wrócić do nieformalnego męża czy nie?
Sytuacja wygląda tak: odeszłam z 3-miesięcznym dzieckiem, mieszkam u rodziców, cicho, spokojnie, nikt mi nie zawraca głowy, nie chodzę na imprezy, nie czekam na nikogo do 7 rano. Ale on przychodzi codziennie, spacerujemy z wózkiem, możemy pójść do kawiarni, planujemy razem świętować Nowy Rok, jednak nie chcę wracać... Dlaczego: - przez całą ciążę i po niej imprezował, z dziewczynami nie widzieliśmy, a właściwie nikt nie doniósł, ale pił na umór, - nigdy mnie i dziecka nie utrzymywał, teraz zaczął pracować, na razie zarabia niewiele (zawsze wisiał na szyi mamy), - zawsze byłam z nim nieszczęśliwa i żyłam z myślą, że muszę odejść, muszę odejść, - nie był troskliwy, nieuważny, prawie ze mną nie rozmawiał, kiedy żyliśmy razem. Plusy: potrafi sam wszystko ugotować i posprzątać. Pytanie, co robić, sama z dzieckiem też jakoś nie jest super, mam 25 lat, w tym wieku wszyscy już zakładają rodziny, a u mnie wszystko przez dupę, jeszcze ciągle siedzę w domu, to mnie bardzo przygnębia. Wzywa mnie z powrotem, ale odchodząc już po raz trzeci rozumiem, że raczej się nie zmieni i chyba nie chcę z nim spędzić całego życia + nie lubię jego rodziny! Nie wziął mnie za żonę, dziecko zapisałam na siebie.
11
0
Uciekaj od niego! Randki też nie wchodzą w grę, więc kradniesz drogę do normalnego mężczyzny. Czego ty do cholery chcesz? Wychowuj dziecko i ciesz się nim :)
Cały czas jestem w domu z dzieckiem, gdzie go spotkam, tego mężczyznę, a on będzie cieszył się dziewczynkami... Wciąż mam poczucie zazdrości o własność((( nie mogę odpuścić
Nie wracałabym do niego, ma więcej wad niż zalet. Chcesz takiego szczęścia? Spotkasz kogoś innego wartego uwagi.
Ja bym do czegoś takiego nie wróciła
Inni to znajdują. To choć z dzieckiem, to do przedszkola pójdzie.
Inni to znajdują. To choć z dzieckiem, to do przedszkola pójdzie.
Autorko, z twojej historii i twojego niewidzącego spojrzenia jasno wynika, że zdajesz sobie sprawę, że wspólne życie z partnerem nie przyniesie nic dobrego. Im szybciej zakończysz ten związek, tym szybciej zaczniesz nowe życie.
Czytam i nasuwa mi się jedno pytanie: autorko, jesteś głupia? A może udajesz, że jesteś? Naprawdę nie rozumiem, JAK można się tak nie szanować, żeby po tym, co opisałeś, zastanawiać się nad kwestią, czy wracać, czy nie?
Ona nie jest głupia, tylko ...., trudno to opisać, to trzeba poczuć.Po jakimś czasie i ona (jeśli go teraz nie zostawi) ukarze się za swoją słabość, ale teraz wydaje jej się, że on jest jedyną szansą w jej życiu)))) I uwierz mi to się zdarza nawet u najbardziej inteligentnych, pięknych i odnoszących sukcesy)))) tylko zamkniętych po porodzie i w ogóle)))
Cóż, nie wiem jak inni, ale proszę, nie śmiej się, mam wielu mężczyzn próbujących mnie poznać w czasie ciąży i kiedy chodzę z dzieckiem (i są normalni, pozornie odpowiedni) - więcej niż przed ciążą - nie wiem dlaczego. mój mąż już żartuje))
ponieważ promieniujesz miłością, pewnością siebie, pozytywnością i defetyzmem))))) Czujesz się dobrze, jesteś zadowolona ze wszystkiego - dlatego przyciągasz ich do siebie)))))
