Tajemnicza• 26 czerwca о 22:16
Pilnie potrzebna rada.
Dziewczyny, pomóżcie. Rozwód to już postanowiona sprawa. Kto przez to przeszedł – potrzebuję konkretnych rad. Jak przetrwać to wszystko: przeprowadzkę do mamy, podział majątku, co naprawdę spakować jutro w pierwszej kolejności? Nie rzucajcie kapciami, jestem dorosłą kobietą (37 lat), mam 2-letnie dziecko, jestem na macierzyńskim. Nie wiem, co robić dalej – poradźcie.
11
0
Zabierz wszystkie swoje kosztowności, kopie lub oryginały dokumentów majątkowych i kopie dokumentów męża. Nie zapomnij o dziecku.
Czy masz kogoś do pomocy przy przeprowadzce? Jeśli nie, to:Zbierz rzeczy swoje i dziecka (przede wszystkim te, które są potrzebne teraz), omów z mężem kwestie wspólnego korzystania ze sprzętów, mebli i innych rzeczy. Zadzwoń po taksówkę i wyjedź.Jeśli jest, to zbierz wszystkie rzeczy swoje i dziecka. Sprzęt - meble, które są Twoje
zabrać najpotrzebniejsze rzeczy dla dziecka i dla siebie... i przetrwać - to zależy od sytuacji... ale na początku będzie ciężko, a potem wszystko się poprawi... najważniejsze, żeby się nie poddawać.... Masz rosnące dziecko - istotę ludzką, dla której dobra musisz żyć i być wesoła i pozytywnie nastawiona do życia... trzymaj się... czas wszystko naprawi!
Nie rozmawiaj z mężem o podziale!!! w sensie sprzętu itp. nie dziel. weźmiesz co uważasz za potrzebne, niech pozwie do sądu, jak mu się uda, to nic nie zobaczysz.
W takich sytuacjach, że pierwszy wyrwać, ten, który wygrał. Jeśli rozwód nie jest pokojowy, to najlepsza opcja - po cichu wynieść wszystko, a on sam niech potem udowodni coś w sądzie. W innym przypadku będzie bardzo trudno udowodnić, że coś tam w ogóle było.
Miałam dokładnie taką samą sytuację, jestem prawie w twoim wieku. Dziecko miało rok, ja mam teraz 2,4 i mam 37 lat. Wciąż nie mogę się z tym pogodzić. Wciąż jest to denerwujące doświadczenie. Wniosek, do którego doszłam, jest taki, że musimy dbać o siebie, ponieważ potrzebujemy naszych dzieci i tylko my jesteśmy za nie odpowiedzialni. A co do tego, co zabrać - wszystko, czego potrzebujesz dla siebie i tak czy inaczej, nie możesz wziąć wszystkiego na raz.
Nigdy nie myślałam, że znajdę się w takiej sytuacji. Urodziłam mojemu kochanemu mężowi długo wyczekiwanego synka,miał wtedy 41 lat i jak gwałtownie zmienił stosunek do mnie!!!jedno chamstwo,obrażanie mnie,znajomych,imprezy do rana i picie. A rano jak był chory to wychodziłam z dzieckiem!!!Nienawidzę!!!
Idealnie byłoby, gdyby autor wziął męską połowę przyjaciół i chociaż nie ma męża, wyjął wszystko, co uważasz za konieczne, po wyjściu jest mało prawdopodobne, że osiągniesz cokolwiek....
pewnie myśli, że to nie jego syn.... skoro przez tyle lat się nie udawało, a tu nagle....... jeśli to jeszcze możliwe i jest chęć, to idź z nim i ustal JEGO ojcostwo..... nie widzę innego powodu, a powiedział 100% i myśli, że go zdradzasz, to jest cały problem((((
A gdzie jest napisane, ze nie wyszło???? może nie chciało mu się, stanął na nogi...
seriali mniej w nocy ;) albo od razu nie jego syn....
seriali mniej w nocy ;) albo od razu nie jego syn....
Wiesz, ja też! Ale teraz zdaję sobie z tego sprawę: Dlaczego my (kobiety) mamy odchodzić, zwłaszcza z dziećmi! Wyrzucić go! Niech znajdzie sobie własne miejsce do życia i jak!!! Gdybym miała możliwość powrotu do tamtych czasów, wyrzuciłabym go! Dlaczego kobieta ma pakować walizki! Kobieta zainwestowała więcej w dom, w rodzinę! Zwłaszcza gdy dziecko jest małe... Powiedz mu, że niech będzie mężczyzną i odejdzie sam! I niech się trzyma!
