GóraKasy• 30 września о 20:26
Czy uważasz, że to prawda, że wszyscy nauczyciele nie lubią swojej pracy lub dzieci?
Im więcej rozmawiam z moimi przyjaciółmi nauczycielami, tym bardziej jestem o tym przekonana. Chociaż jakieś 5 lat temu pamiętam większy entuzjazm. System chyba działa...nie oceniam, bo oni pracują wieczorami i idą do domu, a kasy na nich nie widać. Pracują, ale nie kochają dzieci. To zrozumiałe, że mówią tak między sobą. A co ty o tym myślisz?
9
0
A dlaczego mają kochać cudze dzieci? Czy ty kochasz cudze dzieci? To praca jak każda inna - przekazywać dzieciom wiedzę w przystępnej i zrozumiałej formie, a rodzice i bliscy powinni kochać dzieci
Wszyscy ludzie są różni, podobnie jak inni profesjonaliści - niektórzy kochają swoją pracę, inni nie. I nikt nie jest odporny na wypalenie zawodowe, jak w przypadku twoich przyjaciół.
Pracuję z trudnymi dziećmi - policja, sądy - kradzieże, bójki. Ale kocham swoją pracę i kocham dzieci - każdy ma szansę. Ale to nie miłość, to szacunek dla nich.
Sama jestem nauczycielką. Nie mogę powiedzieć, że kocham dzieci innych ludzi, ale traktuję je z szacunkiem i staram się być sprawiedliwa. Zdecydowanie kocham swoją pracę. I to było bardzo miłe, że dzieci to czuły - kiedy poszłam na urlop macierzyński, moi uczniowie przez kolejny rok pytali: ’Kiedy w końcu do nas wrócisz?’. Martwi mnie coś innego: obecnie nie ma szacunku dla nauczycieli, ani ze strony rodziców (przede wszystkim), ani, odpowiednio, ze strony uczniów. Czy w takich warunkach łatwo jest kochać tych, którzy traktują cię z pogardą. Jeden z kolegów opowiedział mi pewną historię: Student pyta mnie: ’Czy to prawda, że masz dwa stopnie naukowe?’ Tak, odpowiada mój kolega. Uczeń mówi: ’Więc nie masz jeepa na podwórku...’.
Myślę, że znajomi trochę wprowadzają w błąd, uwierz mi, że nie da się pracować jako nauczyciel i nienawidzić swojej pracy i dzieci. Można narzekać, frustrować się, denerwować itp. ale ci, którzy naprawdę tego nie lubią, nie pracują, to zbyt duży wysiłek psychiczny.
Dzieci należy szanować, a nie kochać. Wszystkie dzieci są normalne, ale wielu rodziców jest nieodpowiednich i dyskutuje z nauczycielami przed swoimi dziećmi. Jakiego rodzaju szacunek będą miały dzieci do nauczycieli, jeśli ich rodzice nie mają takiego szacunku?
Siostra mojego męża pracuje jako nauczycielka, choć nie planowała tego od początku. Zaczęła prowadzić klub i się zaangażowała. Uczy matematyki, jest surowa. Ale kocha dzieci i one też ją kochają. Dała swojej klasie przywództwo - jej klasa zawsze chętnie gdzieś z nią jedzie. Na obóz, na wycieczkę, do teatru. Kiedy trzeba przygotować się do kolejnego ’przedstawienia’ z polecenia reżysera - sami oferują pomoc, rysują, fotografują, kleją.Pamiętam siebie - my tacy nie byliśmy. Koleżanki z klasy nas nie lubiły, my jej też. Potrafiliśmy zrobić coś tylko kopniakiem.Dzieci czują jak są traktowane i płacą taką samą monetą.Oczywiście są dzieci, które nie mają łatwo, a rodzice tym bardziej. Wtedy siostra może powiedzieć w domu co o nich myśli. A pod koniec kwartału zazwyczaj jest już zmęczona, już mówi, że jest nudno, czeka na wakacje. A kiedy wakacje się kończą, jest już znudzona.
Nauczyciele nie muszą kochać dzieci. Ale są zobowiązani dobrze traktować, szanować, uczyć.... Mama i tata powinni kochać.... I o kochaniu pracy, więc możemy mieć tylko 20% pracujących ludzi, którzy naprawdę ją kochają.... reszta jest do tego zmuszona....
