KsiężniczkaZBlokowiska• 19 czerwca о 22:13
Jak sobie radzisz z rozstaniem? Rozwód?
Jak przechodzisz przez rozwód, rozstanie? 8 lat związku, 3 lata syn, 2 lata mieszkamy osobno, czuję, że jesteś daleko, staliśmy się sobie obcy, było dużo złych rzeczy. Jak przetrwać rozstanie, kiedy czuję się źle. Od razu zamykam się w sobie od tego świata, od razu wszystko jest złe. Jestem jak w transie ( szczęście mają Ci co od razu idą na odwyk, z innymi się zapoznają, ja wręcz przeciwnie mam jakieś odrzucenie, aż mnie nie trzęsie.
7
0
Nie mieszkaliśmy też razem od 2 lat, dwójka dzieci... Czuję, że się przyzwyczaiłam, jakby ktoś obcy przychodził. Było też wiele złych rzeczy, nie mogę o tym zapomnieć, wciąż się załamuję. Relacje są złe, przyjaciele nie są przyjaciółmi. Nowy facet na zrobienie rachunku sumienia nie pozwala - mieszkamy w jego domu i nadal oficjalnie jesteśmy małżeństwem. Wszystko jest do dupy - nie to słowo. Gdyby nie dzieci....
Kiedy zerwałam, szlochałam w poduszkę przez rok, ale wtedy miałam 26-28 lat (dwa lata musosolili to wszystko), teraz mam 34 lata i myślę tak depresyjnie, że już bym się nie stała
Wyrzuciłam ją za zdradę. 4 lata małżeństwa, razem od 8 lat. Nie mogę się z tym pogodzić. Ciągle w histerii, łzy i kompletna apatia na wszystko. W nocy - wyje, chce czuć zdradę i urazę, a nikt tego nie potrzebuje. Garść wszystkiego odwraca moją uwagę - nie pomaga, nie interesuje się niczym, ryczy nieustannie. Czas leczy rany, kto takie zdanie prilumal - nie rozumiem!!! czas po prostu zmienia nastawienie do niego.
Wyrzuciłam mojego pierwszego męża. Byłam taka szczęśliwa, że pozbyłam się tego ciężaru. Dzięki Bogu zrobiłam wszystko na czas. Przez dwa lata świetnie się bawiłam, a dwa lata później zaczęłam spotykać się z moim drugim mężem.
8 lat związku.Córka miała roczek a on odszedł,powiedział,że go nudzę.a okazało się,że poszedł do sąsiadki.Szlochałam przez 4 miesiące tak bardzo,że włosy mi trochę posiwiały.to było tak bolesne,nie powiem,tak mu ufałam.i z tego powodu po prostu nie do zniesienia.ale tu minęły 2 miesiące i już prawie o nim nie myślę.ale też żyję na automacie.
