KiełbasaZGrilla• 15 września о 16:24
Czy kochasz swoje dzieci i jesteś z nich dumna? W jaki sposób wyrażasz swoją miłość?
9
0
Myślę, że nie zadajesz właściwych pytań. Kocham po prostu dlatego, że jest moim dzieckiem, częścią mnie i mojego ukochanego męża, to wszystko. A to, że karmię, ubieram, bawię - to już jest konsekwencja
Ja po prostu kochamedukację tak!( ale to nie miłość tylko konieczność)sekcje sportowe tak!( ale to nie miłość tylko służba zdrowia)zabawki tak! Ale to nie miłość tylko modele naszego dorosłego życia.A miłość? Kiedy moja córka się przewróci, rozetnie kolano do krwi - a ja chcę zabrać jej ból.
Kocham!!!, jestem z niego dumna, troszczę się o niego, martwię się o niego... Jestem gotowa za niego umrzeć....
Kocham cię, jestem dumny. Najstarszy jest moją dumą, najmłodszy moją radością. Ale moja miłość do nich jest nieograniczona. Powinnam dodać do ankiety kocham ich, bo kocham, bo są częścią mnie:).
Miałam wrażenie, że nie masz dzieci. Jak można za coś kochać swoje dziecko? Tylko głupia i bezduszna osoba zadawałaby takie pytania.
Kocham!!! tylko kocham i wszystko!!!!! Kocham ich tak po prostu za nic...... oni - moi i najdrożsi!!!!!!!!!!!!! zrobię dla nich wszystko!!!!!!!! kocham ich zawsze, cokolwiek zrobili.... i dbam o nich, bo ich kocham!!!!!!!!!!!!!!!!!!
I Tobie życzę tego samego!!!!!!!!!
I Tobie życzę tego samego!!!!!!!!!
Kocham, nie dlatego, że coś robię, robię wszystko, bo kocham.
Kocham, bo są zabawni, uroczy, bawią mnie czasem, dużo radosnych chwil...
Ale.....Mogę powiedzieć, że czasami nie mogę znieść żadnego z nich, gdy nie są posłuszne, jestem gotowa je zabić, w takich momentach łapię się na tym, że nie lubię, gdy mnie wkurzają.
I to jest normalne, bo jesteśmy ludźmi, a nie robotami, choć uważa się, że dzieci należy kochać a priori, zawsze i w każdych okolicznościach. Ja się z tym nie zgadzam.Uczucia mogą wzrastać lub maleć, w zależności od sytuacji.
Gdy dorosła matka nie pomaga córce (było wiele takich tematów), a ja uważam, że po prostu nie kocha - więc uważa się to za normę, a małe.dzieci z jakiegoś powodu powinno się kochać zawsze, bez względu na to, jak się zachowało i czego nie zrobiło... Jakoś nielogiczne.
Kocham, bo są zabawni, uroczy, bawią mnie czasem, dużo radosnych chwil...
Ale.....Mogę powiedzieć, że czasami nie mogę znieść żadnego z nich, gdy nie są posłuszne, jestem gotowa je zabić, w takich momentach łapię się na tym, że nie lubię, gdy mnie wkurzają.
I to jest normalne, bo jesteśmy ludźmi, a nie robotami, choć uważa się, że dzieci należy kochać a priori, zawsze i w każdych okolicznościach. Ja się z tym nie zgadzam.Uczucia mogą wzrastać lub maleć, w zależności od sytuacji.
Gdy dorosła matka nie pomaga córce (było wiele takich tematów), a ja uważam, że po prostu nie kocha - więc uważa się to za normę, a małe.dzieci z jakiegoś powodu powinno się kochać zawsze, bez względu na to, jak się zachowało i czego nie zrobiło... Jakoś nielogiczne.
