Biedronka• 12 października о 13:27
Pytanie do mam, które mają dwoje dzieci.
Dzień dobry. Dziewczyny, podpowiedzcie, proszę, jak sobie radzicie/radziłyście ze starszakami, kiedy w rodzinie pojawiło się nowe dziecko? Mamy dopiero miesiąc, wydaje się, że wszystko wróciło do normy. Na początku było trochę trudno, bo starsza stała się bardziej kapryśna (przez pierwsze kilka tygodni nawet zaczęła płakać, kiedy czegoś chciała – rozumiem, że brała przykład z siostrzyczki). Teraz wydaje się łatwiej: z mężem staramy się, żeby wszystko było jak dawniej (spacerujemy, zabieramy na place zabaw, w ciągu dnia, kiedy młodsza śpi, zajmujemy się kreatywnymi zajęciami itp.). Ale bardzo się martwię, żeby starsza też nie czuła braku naszej miłości i troski (bo oczywiście noworodek potrzebuje dwa razy więcej uwagi). Starsza ma teraz 3,5 roku. W żadnym wypadku nie odgradzamy jej od siostrzyczki, pomaga, pozwalamy jej trzymać na rękach (oczywiście z naszą pomocą). Generalnie mam wiele obaw. Opowiedzcie, proszę, jak wychowujecie swoje dzieci? Czytacie jakąś literaturę (poradźcie)? Będę bardzo wdzięczna za rady.
5
0
Mam dwójkę dzieci w odstępie 2,2 roku. Najważniejsze, co wyniosłam z porad psychologa to to, że starsze dziecko nie powinno być w niczym pokrzywdzone, gdy pojawia się młodsze, nie powinno się naruszać jego reżimu itp. Dziecko powinno zdawać sobie sprawę, że jest najstarsze, czyli jeśli to jego zabawka - to jego zabawka.
W każdym razie noworodek potrzebuje więcej uwagi i czasu. Wyjaśnij najstarszej, że bardzo ją kochasz. A kiedy była mała, też płakała i jadła cyca. A kiedy będzie miała siostrę, starsza będzie się z nią bawić w mamę i córkę.
O mój Boże, jesteś idealną mamą, a Twoje dzieci czują się z Tobą komfortowo. Mniej się martw i nie okazuj swoich wątpliwości córce!!! Rób to, co podpowiada ci serce, a nie to, co mówią w książkach...... Między moimi dziećmi jest 7 lat różnicy. na początku mój starszy też był zazdrosny i starał się zwrócić na siebie moją uwagę jak tylko mógł. ja też bardzo się martwiłam, ale z czasem wszystko stało się na swoim miejscu. teraz moja córka ma 10 lat, mój syn ma 3 lata i oczywiście się kłócą, ale kiedy się pogodzą i przytulają i kolorują lub rzeźbią - mama i tata mają łzy szczęścia!!!
Mój starszy syn na początku był zazdrosny i znajdował każdą wymówkę, by zwrócić na niego uwagę. Bawiłam się z młodszym synem i włączałam go do naszej zabawy i na odwrót. Staraj się robić wszystko razem, w przeciwnym razie brak uwagi przerodzi się w rozgoryczenie. Piszesz - Na początku było ciężko, bo starsza stała się bardziej kapryśna (pierwsze kilka tygodni nawet zaczęła płakać, gdy czegoś chciała - rozumiem, że wzięła przykład z siostry). Ale to był jej sposób na zwrócenie na siebie uwagi, widząc, że to pomaga mniejszej.
Dzień dobry! Moja córka miała 4,6 lat, kiedy na świat przyszedł synek. Długo przygotowywaliśmy córkę na pojawienie się braciszka, przeczytałam dużo literatury. To, co jest bardzo ważne: nie mówić „jesteś już duży/duża, rób teraz wszystko sam/sama”. Starać się zachować tradycje, które były wcześniej, np. jeśli czytaliście starszemu dziecku książkę przed snem, czytajcie na noc i po urodzeniu drugiego dziecka. Jeśli kąpaliście, kąpajcie dalej itd. Słusznie napisała jedna mama, nie można zabierać starszemu jego zabawek, rzeczy. Powinien czuć, że jesteście po jego stronie, są rzeczy osobiste i wspólne. Starsze dziecko nie powinno zawsze ustępować młodszemu, zawsze można się dogadać. Jeszcze jedna ważna rzecz – spędzajcie czas sam na sam ze starszym dzieckiem, choć trochę, bawcie się, spacerujcie, pieśćcie, to bardzo ważne, żeby przez jakiś czas byliście tylko jego. Mój syn ma teraz 1,6 roku, a córka za 2 tygodnie skończy 6 lat, dogadują się świetnie. Córka nigdy nie powiedziała, że czegoś jej brakuje, a to mimo że nie chodzi do przedszkola i nie chodziła. Wszyscy jesteśmy w domu.
